Cratylus Platona to dialog między Sokratesem (ateńskim filozofem), Hermogenesem (synem bogatego arystokraty) i Cratylusem (młodym naukowcem, który wyznaje filozofię Heraklita, że wszystkie rzeczy są w stanie ciągłej zmiany). Dialog dotyczy metod i celów przypisywania nazw rzeczom.