Opowiadanie jest esejem filozoficznym napisanym przez Elizę Orzeszkową w 1882 roku. Autorka stara się zbadać związek między nauką a miłosierdziem i pokazuje, w jaki sposób nauka może przyczynić się do rozwoju tych ludzkich cech. Główną bohaterką opowiadania jest młoda kobieta, która odkrywa nową wiedzę i napotyka trudności, próbując zastosować ją w praktyce, zwłaszcza w kontaktach z chorym.