Podobnie jak jego współcześni z '98, Blasco Ibáñez najbardziej czuł Hiszpanię, a pod etykietą epigona naturalizmu kryje się w rzeczywistości oryginalny, impulsywny i porywczy pisarz. "Entre Naranjos" ma strukturę wewnętrznej podróży przez duszę swoich bohaterów, Rafaela i Leonory, a zwłaszcza przez ducha Rafaela, który działa jako katalizator życia Leonory, o wiele bardziej interesującego i złożonego. Muzyka i polityka są tematami, poprzez które przeżywane są chwile miłości o romantycznej i modernistycznej intensywności.